گل یاس

خدیجه بانیانی/شهر کوچکی است و مردمانش از نظر وضعیت اقتصادی درحد متوسط هستند اما پشتکارو تلاششان برای فرزندانشان ستودنی است اما متاسفانه به علت بی توجهی مسئولان امکانات  تحصیلی اموزشی  علمی پژوهشی در این شهرستان در حد استعداد دانش اموزان نیست هنوز هم مثل 18 سال قبل که اولین سال تدریسم بود نبود یک مرکز علمی پژوهشی را در شهر احساس کنم.

نمی دانم چرا بخشی از بودجه شهرستان به احداث و ساماندهی یک پژوهشکده اختصاص داده نمیشود استعداد دانش اموزان نشکفته باقی میماند ومتاسفانه علی رغم تلاششان برای موفقیت به علت عدم دسترسی به امکانات علمی پژوهشی نتیجه مطلوب را نمیگیرند.

اوقات فراغت و تعطیلات تابستان لحظه لحظه به هدر می رود در حالیکه شهرهای دیگر هم سن و سالان بچه های ما در امکانات تحصیلی عالی درحال پژوهش وتحقیق هستند.

مسئولان محترم باید توجه کنند سرمایه هر خانواده روستا شهر یا جامعه فرزندان تحصیل کرده و نخبه است نه ظاهر سازی های درون یا برون شهری زمانی ک دانش اموز واقعیت جهان هستی را که در دروس مدرسه ایش وجود دارد لمس کند گامهای موثرتری در رسیدن به اینده ای سبز و روشن برای جامعه اش بر میدارد.

در سروستان متاسفانه تنها مرجع مناسب برای رفع اشکالات دانش اموزان کتابخانه و ازمایشگاه مرکزی است.

با بررسی های صورت گرفته ازمایشگاه که کل شهر و روستاها را پوشش می دهداز نظر تجهیزات و مواد شیمیایی در سطح نامناسبی است کاش مسوولان محترک با همکاری و تلاش های مثمر ثمر تلاش کنند بخشی از بودجه دریافتی از دو درصدنفت شهرستان را طی چند سال اینده به احداث یک پژوهشکده علمی یا حداقل مجهز سازی ازمایشگاه ابن سینای سروستان اختصاص دهند.

به امید روزی که دانش اموزان شهر مشتاقانه و علاقه مند مثل یک دانشمند و محقق کوچک اما با افکار بزرگ در صحنه های علمی بدرخشند وافتخارش بماند برای ما مردم فهمیم و پرتلاش سروستان.